Wszyscy dbamy o to, żeby pisać i mówić poprawną polszczyzną. Na najczęściej popełniane błędy jesteśmy wyczuleni niczym pit bull na nieproszonego gościa. Codziennie słyszymy: „Włanczać”, „cofać się do tyłu”, „w każdym bądź razie” i wszystko się w nas gotuje. Tylko czy przypadkiem wytykając innym błędy nie stajemy się ortoterrorystą?
Znacie ich wszyscy bardzo dobrze. Te same uśmiechnięte gęby. Żyją z reklam różnych produktów. Nie, to nie bohaterzy telezakupów Mango. To gorszy plebs. Całkowicie oderwany od rzeczywistości. Blogosfera.
Byliśmy razem na wakacjach/obozie/spotkaniu szkolnym/rekolekcjach (niepotrzebne skreślić). Aktualnie pracuję w firmie X. Po rozpoczęciu pracy od razu o Tobie pomyślałem. Dzwonię do Ciebie, ponieważ wydajesz mi się osobą odpowiedzialną, która dba o swoje finanse. Czy miałbyś ochotę na spotkanie?
Tym razem będzie o tajemnicach sprzedaży przy pomocy ulotek. Być może niektórzy z Was pamiętają mój wpis z cyklu „Wkurza mnie” dotyczący ulotek Vectry na potęgę wciskanych do skrzynek. Po napisaniu tego tekstu postanowiłem przeprowadzić eksperyment. Zobaczcie wyniki.
Vectra przesadziła. Nigdy nie korzystałem z ich usług i mimo sterty ulotek, jakie trafiają do mojej skrzynki nie mam zamiaru nawiązywać z nimi współpracy. A zależy im bardzo, bo zdarza się, że w skrzynce po całym dniu można znaleźć nawet 4–5 ulotek. Co ciekawe każda inna.
Ten wpis miał dotyczyć znaków ostrzegawczych jakie pojawiają się czytając różne oferty dla webmasterów. Ponieważ jeden bloger, którego regularnie czytam, ubiegł mnie – dlatego będzie o czymś innym. Mianowicie o tym, jak tworzy się stereotyp nieskorego do pomocy „informatyka”.
